Γεώργιος Κωνσταντίνος Ιωαννίδης στον ΕΤ: «Η συνηθισμένη φράση “μην αγχώνεσαι” έχει αντίθετο αποτέλεσμα»
- Γεώργιος - Κωνσταντίνος Ιωαννίδης
- 21 Σεπ
- διαβάστηκε 4 λεπτά
Το άγχος είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική ψυχολογική εμπειρία της σύγχρονης εποχής. Από την πίεση της καθημερινότητας έως τις βαθύτερες υπαρξιακές ανησυχίες, οι εκφάνσεις του επηρεάζουν εκατομμύρια ανθρώπους σε κάθε γωνιά του πλανήτη.
Κατερίνα Κατσαβού Δημοσιογράφος
Ο ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής Γεώργιος Κωνσταντίνος Ιωαννίδης, με πολυετή εμπειρία στη θεραπεία αγχωδών διαταραχών, επιχειρεί μέσα από το βιβλίο του «Αγχος: Κατανόηση και Θεραπεία», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις Εκδόσεις Φερενίκη, να ρίξει φως σε ένα θέμα που, αν και οικείο, παραμένει συχνά παρεξηγημένο.
Με συνδυασμό επιστημονικής τεκμηρίωσης και πρακτικών προτάσεων, το βιβλίο φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν οδηγό κατανόησης αλλά και διαχείρισης του άγχους για τον σύγχρονο αναγνώστη. Στο πλαίσιο αυτό, μιλήσαμε με τον συγγραφέα για τις αιτίες και τις εκδηλώσεις του άγχους, τις θεραπευτικές προσεγγίσεις που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές και τον ρόλο που παίζουν η πρόληψη, η οικογένεια και το κοινωνικό περιβάλλον.
Κύριε Ιωαννίδη, το βιβλίο σας έχει τον τίτλο «Αγχος: Κατανόηση και Θεραπεία». Τι σας οδήγησε στη συγγραφή του;
Το άγχος αποτελεί μία από τις πιο συχνές και διαδεδομένες ψυχολογικές εμπειρίες της εποχής μας. Ως ψυχοθεραπευτής παρατηρώ καθημερινά πόσο βαθιά επηρεάζει τη ζωή των ανθρώπων· όχι μόνο την προσωπική τους ευημερία, αλλά και τις σχέσεις, την εργασία, ακόμη και τη σωματική τους υγεία. Η ανάγκη για ένα βιβλίο που θα προσφέρει επιστημονικά έγκυρη αλλά και κατανοητή, πρακτική γνώση προέκυψε ακριβώς από αυτήν την πραγματικότητα. Στόχος μου ήταν να γεφυρώσω το χάσμα ανάμεσα στη θεωρητική γνώση και στην καθημερινή εμπειρία, δίνοντας στον αναγνώστη εργαλεία κατανόησης αλλά και ουσιαστικής διαχείρισης του άγχους.
Στο βιβλίο σας κάνετε διάκριση ανάμεσα στα καθημερινά συμπτώματα άγχους και στις αγχώδεις διαταραχές. Μπορείτε να μας εξηγήσετε;
Είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε αυτή τη διαφορά. Το άγχος, σε έναν βαθμό, είναι μια φυσιολογική και απαραίτητη αντίδραση του οργανισμού· μας κινητοποιεί για να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις και να προστατεύσουμε τον εαυτό μας από κινδύνους. Οταν, όμως, τα συμπτώματα είναι έντονα, επίμονα και δυσανάλογα σε σχέση με τις πραγματικές περιστάσεις, τότε μιλάμε για αγχώδεις διαταραχές. Σε αυτές τις περιπτώσεις, το άγχος δεν λειτουργεί πλέον προστατευτικά, αλλά αποδιοργανωτικά, επηρεάζοντας σοβαρά την ποιότητα ζωής του ατόμου. Η διάκριση αυτή είναι θεμελιώδης, τόσο για την κατανόηση του φαινομένου όσο και για την επιλογή της κατάλληλης θεραπευτικής παρέμβασης.
Ποιες θεραπευτικές προσεγγίσεις θεωρείτε πιο αποτελεσματικές;
Η αντιμετώπιση του άγχους δεν είναι μονοδιάστατη· κάθε θεραπευτική προσέγγιση συμβάλλει με τον δικό της τρόπο. Η γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία, βάσει της διεθνούς βιβλιογραφίας, θεωρείται η θεραπεία εκλογής για την ανακούφιση των συμπτωμάτων, καθώς διδάσκει στον άνθρωπο να αναγνωρίζει, να επεξεργάζεται και να τροποποιεί τις δυσλειτουργικές σκέψεις και συμπεριφορές που συντηρούν το άγχος. Παράλληλα, μέθοδοι όπως η EMDR, οι τεχνικές ενσυνειδητότητας και οι ασκήσεις χαλάρωσης λειτουργούν υποστηρικτικά, ενισχύοντας την ανθεκτικότητα και προσφέροντας πρακτικά εργαλεία για την καθημερινότητα. Σε ένα βαθύτερο, μακροπρόθεσμο επίπεδο, ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις όπως οι ανθρωπιστικές (π.χ. προσωποκεντρική, υπαρξιακή) και οι ψυχοδυναμικές έχουν αποδειχθεί μέσα από έρευνες ότι συμβάλλουν ουσιαστικά στην κατανόηση και την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτιών του άγχους. Δεν περιορίζονται μόνο στη διαχείριση των συμπτωμάτων· προσφέρουν χώρο για την επεξεργασία της προσωπικής ιστορίας, των σχέσεων και των υπαρξιακών ανησυχιών που συχνά τροφοδοτούν την αγχώδη εμπειρία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ιδίως όταν τα συμπτώματα είναι έντονα και παρατεταμένα, η φαρμακοθεραπεία κρίνεται απαραίτητη ως συμπληρωματική παρέμβαση. Τελικά, ο πιο αποτελεσματικός δρόμος είναι ένας συνδυασμός προσεγγίσεων, προσαρμοσμένος στις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες κάθε ατόμου.
Πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος της πρόληψης;
Ο ρόλος της πρόληψης είναι καθοριστικός. Αν από νεαρή ηλικία μάθουμε να αναγνωρίζουμε και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας, να θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους και να φροντίζουμε την ψυχική μας υγεία, τότε μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα εκδήλωσης αγχωδών διαταραχών στο μέλλον. Η εκπαίδευση γύρω από τη συναισθηματική νοημοσύνη, η ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας και η καλλιέργεια υγιών σχέσεων αποτελούν βασικά θεμέλια αυτής της διαδικασίας.
Ποιος είναι ο ρόλος της οικογένειας και του κοινωνικού περιβάλλοντος;
Ο ρόλος της οικογένειας και του κοινωνικού περιβάλλοντος είναι καίριος. Ενα άτομο που βιώνει άγχος έχει ανάγκη, πρωτίστως, να νιώθει ότι γίνεται αποδεκτό όπως είναι και ότι οι δυσκολίες του δεν μειώνουν την αξία του. Η ύπαρξη ενός ενσυναισθητικού περιβάλλοντος, όπου τα συναισθήματα ακούγονται χωρίς κριτική και απαξίωση, μπορεί να μειώσει σημαντικά την ένταση του άγχους. Η συνηθισμένη φράση «μην αγχώνεσαι» συχνά έχει το αντίθετο αποτέλεσμα, καθώς μεταδίδει το μήνυμα ότι το συναίσθημα είναι αδικαιολόγητο ή ανεπιθύμητο. Αντιθέτως, η ειλικρινής αποδοχή, η κατανόηση και η διάθεση για πρακτική στήριξη δημιουργούν ένα κλίμα ασφάλειας, μέσα στο οποίο το άτομο μπορεί να εκφραστεί αυθεντικά και να αναζητήσει με θάρρος τη βοήθεια που χρειάζεται. Το άγχος δεν αντιμετωπίζεται σε συνθήκες κοινωνικής απομόνωσης, χρειάζεται σχέσεις που καλλιεργούν εμπιστοσύνη, σεβασμό και ενσυναίσθηση.
Τι θα συμβουλεύατε έναν αναγνώστη που αναγνωρίζει τον εαυτό του στις σελίδες του βιβλίου σας;
Το πρώτο βήμα είναι η αναγνώριση του προβλήματος· και αυτό από μόνο του απαιτεί θάρρος. Στη συνέχεια, είναι σημαντικό ο αναγνώστης να μη δει το άγχος ως προσωπική αποτυχία αλλά ως μια εμπειρία που μπορεί να αντιμετωπιστεί και να ξεπεραστεί. Η αναζήτηση βοήθειας από ειδικό ψυχικής υγείας είναι καθοριστική. Παράλληλα, η αυτοφροντίδα του μέσω απλών καθημερινών πρακτικών -όπως η σωματική άσκηση, η ισορροπημένη διατροφή και η επαρκής ξεκούραση- ενισχύει τη συνολική ψυχική ανθεκτικότητα. Το μήνυμα που θέλω να μεταφέρω είναι ότι το άγχος μπορεί να αντιμετωπιστεί· και υπάρχει πάντα ελπίδα για μια ζωή πιο ελεύθερη, πιο δημιουργική και πιο αυθεντική.
Το άρθρο είναι αναπαραγωγή της συνέντευξης στην εφημερίδα Ελέυθερος Τύπος της Κυριακής το οποίο είναι στο παρακάτω Link :
Σχόλια